Bu atölye, mesleki soruları, arayışları olan oyunculara, dramaturglara ve yönetmenlere yönelik bir araştırma çalışması olarak tasarlanmıştır. Oyunculuk sanatının bedensel, zihinsel ve felsefi temellerini ve sınırlarını sorgulamayı amaçlar.  

Atölye, katılımcısına bedensel ve mekânsal farkındalık, nefes ve hareketin doğasını kavrama, hareket serileri kodlayabilme, solo anlatı teknikleri, tirat icrası, dramaturji ve imgelem başlıklarında beceriler kazandırmayı hedeflemektedir.  

Günlük ve haftalık program, katılımcılarla birlikte şekillenir ancak yapılacak temel çalışmalar şöyledir:

Hareket Makamı Çalışması: Makam, Doğu müziğinde ses serisinin [gam] belirli bir kullanımını ifade eden müzikal bir terimdir. Laban, Delsarte ve Feldenkrais’ın hareket teorilerinden esinlenerek Celal Mordeniz tarafından geliştirilen Hareket Makamı, hareketin en küçük bağımsız değişkenleri açısından analizine ve yorumlanmasına dayanan bir çalışmadır. Katılımcı hareketi, değişkenleri açısından algılamaya başlayınca, bedeni ve zihni arasındaki ilişkiyi ve kendi hareket makamını, yani kendi beden ve hareket alışkanlıklarını değiştirip geliştirebilir. Çalışma, sadece katılımcının hareket yelpazesini genişletmekle kalmaz, aynı zamanda imgelem kapasitesini de zenginleştirir. Bu çalışmaya aşina olan bir oyuncu, bir role hazırlanırken, karakterinin hareket makamını analiz edebilecek ve karaktere farklı ve özgün bir bakış açısı geliştirebilecektir.

Hareket Makamı’nın içinde bir alt başlık olarak geliştirilen “Ses Makamı” çalışması ise, oyuncunun sesi bir hareket olarak algılamasını sağlayarak, farklı ses oluşturma yollarını ve tınlatıcılarını aktif ve bilinçli olarak kullanabilmesini hedefler. Hareket Makamı çalışmasında olduğu gibi Ses Makamı, oyuncunun vokal imgelemini ve vokal yelpazesini genişletebilir.

Dramaturji çalışması: Bu çalışmada René Girard tarafından geliştirilen “mimetik arzu” ve “günah keçisi” kavramları “Hamlet”, “Bir Yaz  Gecesi  Rüyası”, “Oedipus” ve “Medea” oyunlarına atıfta bulunularak tartışılır. Bu oyunlar, “Neden ve nasıl arzu ediyoruz?” ve “Kültürün inşasında ve yok oluşunda şiddetin işlevi nedir?” soruları ışığında analiz edilir. Bu soruların tartışılması bir aktör için klasik oyunları ve rolleri yorumlayabilmesi için çok önemlidir.

Tirat çalışması: Bir tiradın tümüyle fiziksel-bedensel yönergelerle niteliksel olarak nasıl farklılaşabileceği araştırılacaktır. Sahnede inanç ve gerçeklik duygusunun oluşumunda bedensel farkındalığın önemi üzerine çalışılacaktır.  

Bedensel Farkındalık: Gündelik yaşam, insan bedeninde ciddi kronik kasılmalar meydana getirir. Bu kasılmalar insanın hem hareket ve eylem yeteneklerini hem de yaratıcı enerjisini kısıtlar. Bunların eliminasyonu ancak bir beden farkındalığı geliştirilerek mümkün olabilir. Bedensel farkındalık üzerine çalışmak, katılımcının mekân algısında ve hareket kapasitesinde şaşırtıcı dönüşümler sağlar. Atölyede bedensel farkındalığı artırmak için Moshe Feldenkrais’in geliştirmiş olduğu Bedensel Farkındalık tekniğinin etütleri icra edilir.  

Toplu oyunlar: Bu oyunlarda katılımcıların fiziksel kapasitelerinin, koordinasyonunun, mekân algısının, toplulukla uyumunun artırılması hedeflenmektedir.